Aangifte tegen Nationale Nederlanden en de Consumentenbond wegens oplichting en misleiding woekerpolis-affaire: ‘Bewust en strategisch bedrog.’
Woekerpolis-expert René Graafsma: “Miljoenen Nederlanders worden financieel benadeeld en opzettelijk en structureel bedrogen.” René Graafsma, expert van het eerste uur op het gebied van woekerpolissen, heeft als voorzitter van Vereniging Financieel Verbond namens de gedupeerden strafrechtelijke aangifte gedaan tegen Nationale Nederlanden en de Consumentenbond.
De aanklacht luidt: oplichting en het opzettelijk achterhouden van cruciale informatie voor deze gedupeerden. De zaak is wegens gebrek aan gespecialiseerde kennis bij de politie overgedragen aan de FIOD en heeft het potentieel om verregaande juridische gevolgen te hebben.
Als belangenbehartiger zet Graafsma zich met Vereniging Financieel Verbond in voor de belangen van miljoenen gedupeerden die door de woekerpolis-affaire zijn getroffen. Graafsma stelt dat tijdens een directievergadering van Nationale Nederlanden in 2014 met 100 man bij stemming werd besloten om klanten doelbewust te misleiden.
"Gedupeerden zijn niet per ongeluk, maar bewust en strategisch bedrogen," aldus Graafsma.
Zie deze bron welke aanwezig was bij de desbetreffende vergadering: https://www.youtube.com/watch?v=FKEgMUIpqAo
De woekerpolis-affaire raakt naar schatting 4 miljoen huishoudens, en de financiële en emotionele impact is aanzienlijk; veel mensen hebben te maken met verlies van vermogen, extra schulden en soms zelfs noodgedwongen wijzigingen in woon- en pensioenplannen. Er zijn vele ‘schrijnende gevallen’.
Volgens Graafsma biedt de huidige potentiële regeling voor velen onvoldoende compensatie en draagt slechts minimaal bij aan het verzachten van de werkelijke financiële schade. De regeling wordt door hem als "flut" betiteld en als slechts een doekje tegen het bloeden voor de slachtoffers.
De Consumentenbond wordt daarnaast aangeklaagd voor het achterhouden van belangrijke informatie aan de leden, waaronder kennis over de totstandkoming van woekerpolissen en informatie die nodig is voor een eerlijke en accurate berekening van schadevergoedingen. Graafsma benadrukt dat in het algemeen consumenten door deze informatie achterhouding structureel benadeeld zijn.
Met de stap naar het strafrecht en ook – wat betreft het toezicht het bestuursrecht - wil Graafsma benadrukken dat de woekerpolis-affaire meer is dan een civiele kwestie. Het structurele gebrek aan toezicht en de misleiding hebben geleid tot diepgaande maatschappelijke schade. De aanklachten roepen vragen op over de integriteit van financiële instellingen en zelfs consumentenorganisaties en bieden mogelijk een keerpunt in de strijd voor echte transparantie, zorgplichten en een echt rechtvaardige compensatie voor gedupeerden.
- Verkoop van woekerpolissen: in de jaren '90 en vroege 2000 verkochten Nederlandse verzekeraars massaal beleggingsverzekeringen, bekend als woekerpolissen, met hoge en vaak verborgen kosten, waardoor de uiteindelijke opbrengsten voor consumenten veel lager uitvielen dan voorgespiegeld.
- Gebrek aan transparantie: consumenten waren zich niet bewust van de risico’s en kosten door onvoldoende informatie en misleidende adviezen van verzekeraars en tussenpersonen.
- Massale klachten en rechtszaken: na tegenvallende rendementen ontstond een stroom aan klachten, waarna consumentenorganisaties collectieve rechtszaken startten om compensatie te eisen.
- Nog steeds geen compensatie voor gedupeerden: ondanks aangekondigde schikkingen hebben veel gedupeerden nog geen geld ontvangen, en de regeling is nog steeds niet volledig afgehandeld. trage afhandeling en voortdurende juridische procedures zorgen ervoor dat consumenten nog wachten op rechtvaardige compensatie
Vertrouwensbreuk en regulatoire hervormingen: de affaire leidde tot groot wantrouwen in de financiële sector en resulteerde in nieuwe regelgeving en toezicht om transparantie en klantbelang te waarborgen.
- Media-aandacht en publieke druk: journalisten en belangenorganisaties hebben geholpen de misstanden bloot te leggen, wat publieke druk en blijvende aandacht opleverde voor consumentenbescherming en eerlijke compensatie.
René Graafsma, de “Nestor van de woekerpolis-affaire,” heeft zich ontwikkeld tot een autoriteit en onvermoeibare pleitbezorger voor eerlijke verzekeringspraktijken. Zijn pad begon met een succesvolle carrière als financieel intermediair, maar nam een radicale wending toen hij ontdekte dat woekerpolissen, die hijzelf had afgesloten voor zijn klanten, een schimmige constructie bleken te zijn. Graafsma zette alles op het spel voor zijn principes; hij besloot zijn bedrijf op te heffen en wijdde zijn leven aan het blootleggen van de waarheid achter woekerpolissen.
Met Vereniging Financieel Verbond biedt Graafsma een platform voor consumenten en experts die net als hij zoeken naar transparantie en gerechtigheid in de financiële sector. Door zijn grondige onderzoeken, uitgevoerd met dezelfde toewijding en nauwkeurigheid als een wetenschapper, bracht hij talrijke misstanden aan het licht. Deze inspanningen leverden hem niet alleen de bijnaam “Mister Woekerpolis” op, maar ook een vaste plek in de media, waar hij verslag doet van relevante feiten, schikkingen en doorbraken.
Zijn boek, "Woekerpolis, hoe kom ik ervan af," geschreven met onderzoeksjournalist Eric Smit, is een diepgravend verslag van de praktijken die duizenden Nederlanders hebben benadeeld. Zijn werk heeft geleid tot wat de Graafsma-methode is gaan heten.
Naast zijn werk voor Vereniging Financieel Verbond heeft Graafsma zijn expertise en vasthoudendheid ook in andere spraakmakende zaken ingebracht. Hij treedt veelvuldig op in de media om mensen zelf aan het denken en doen te zetten. Krachtenbundeling is zijn motto.